Günlerime Not I

Bir köpeğimiz vardı eskiden köyde. Sürekli gelip üzerimize atardı kendini. Elimi biraz kaldırsam yerden, başını koyardı hemen altına seveyim onu diye. Bir yere otursak, gelir kucağımıza başını koyar, yatardı. Sürekli kendini sevdirmeye çalışırdı, sürekli tüyleriyle oynamamızı, onunla ilgilenmemizi isterdi.

Yan yana görüşmediğimiz zamanlar böyle hissetmeye başladım sana karşı. Sürekli kendimi gözünün önünde tutmaya çalışıyorum sanki zorla.
Ama kötü olan ne biliyor musun, o köpeğimiz bir gün dağlarda yediği yanlış bir meyve yüzünden öldü.
Yanlış meyve olma, lütfen.

- 10 Ağustos

**Başımızı alıp gidelim mi artık o dediğin yere? Sen tamamıyla 'hayat'ı yaşatıyorsun zaten.